qapamaq

qapamaq
f.
1. Bağlamaq, örtmək. Sandığı qapamaq. Yeşiyi qapamaq. // Bağlamaq, qıfıl və s. ilə bağlamaq. Qapını qapamaq. Pəncərəni qapamaq. // Açıq şeyi örtmək. Ağzını qapamaq. Kirpiklərini qapamaq. – Göz yaşı Bəyimi boğdu. Əlləri ilə gözlərini qapayıb hönkürdü. Ç.. Birdən kimin əlləri isə arxadan Aynanın gözlərini qapadı. Ə. M..
2. Örtmək, keçilməz hala salmaq. Dərələrin sel oyan yerlərindən başlamış ta sinələrinə qədər seyrək tikan kolları qapamışdı. S. R..
3. Üstünə pərdə, örtü və s. çəkmək; gizlətmək, görünməz hala salmaq. <Gəlin> bir də məclisin ortasında duruxub, əlləri ilə üzünü qapadı. Ç.. Üzüldü əlləri sükandan, aman; Qapadı hər şeyi qatı bir duman. M. R..
4. Deşiyi tutmaq, tıxamaq, kip bağlamaq. Şüşənin (quyunun) ağzını qapamaq.
5. Uclarını, kənarlarını, son nöqtələrini birləşdirmək. Dairəni qapamaq.
6. Bağlamaq, bitirmək, fəaliyyətini dayandırmaq. İclası qapamaq.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • qapama — «Qapamaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • tıxamaq — f. 1. Güclə sığışdırmaq, yerləşdirmək; soxmaq, dürtmək. Serdyuk. . əsgini <Təvəkkülün> ağzına tıxadı. . Ə. Ə.. // Dəliyi, deşiyi, bir şeyin aralarını əsgi və s. şeylə tutmaq, qapamaq. <Niyaz> bir gün səhərdən axşama kimi tövlə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bağlamaq — f. 1. İp və başqa materiallar vasitəsilə şeyləri bir birinə rəbt etmək. Atları axura bağlamaq. Qayığı körpüyə bağlamaq. Toyuğun ayaqlarını bağlamaq. // İp və s. ilə bir şeyi başqasına və ya bir neçə şeyi bir yerə rəbt etmək, tərtib etmək,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • basmaq — f. 1. Üstdən sıxmaq, təzyiq etmək, ağırlıq vermək. Qar basıb, ağacın budağını yatırdı. – Nəriman . . bu adamın əllərini tutdu, dizi ilə boğazını basdı. . M. C.. // Sıxışdırmaq, itələmək. Seyid Əhməd Seyid Səmədi görən tək camaatı basa basa z. ona …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bərkinmək — f. 1. Bağlanmaq, örtünmək, qapanmaq, pərçinmək, kiplənmək. Qapıbaca bərkindi. Maşının hissələri yerbəyer bərkindi. 2. Öz üstünü, yaxud üzünü bir şeylə örtmək, qapamaq, bərkitmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bərkitmək — f. 1. Bağlamaq, örtmək; qapamaq, qıfıllamaq. Qapını bərkitmək. Darvazanı bərkitmək. – <Sübhanverdizadə> əllərini stola dayayıb ayağa qalxdı, qapıları açıb baxdı və arxadan örtüb bərkitdi. S. R.. // Bir şeylə bağlayaraq, mıxlayaraq,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çəkmək — f. 1. Bir şeyi tutub özünə və ya başqa bir tərəfə dartmaq. İpi çəkmək. 2. Özünə tərəf çəkərək açmaq. Yazı stolunun yeşiyini çəkmək. Kamodun gözünü çəkmək. – Sədr stolun siyirməsini çəkib, böyük bir yazılı vərəq çıxartdı. M. İ.. 3. Bir şeyi başqa… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • düymə — 1. is. 1. Paltarı ilməkləmək üçün (bəzən də yaraşıq üçün) sümükdən, metaldan və ya başqa materialdan qayrılan, adətən yuvarlaq şəkildə olan şey. Yaxa düyməsi. Cib düyməsi. Şalvar düyməsi. – Əynində boz çuxa, belində kəmər; Çuxanın üstündə gümüş… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • gizlətmək — f. 1. Başqasının görməməsi, tapmaması üçün gizlin yerdə saxlamaq, gizlin, gözdən uzaq yerə qoymaq. Kəndlilər . . qorxularından uşaqları gərmə qalaqlarının içində gizlədib uçitelə deyiblər ki, bizim kənddə heç qədimdən uşaq olmaz. C. M.. <Səfər …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kipləmək — f. Kip qapamaq, kip bağlamaq; möhkəmlətmək, bərkitmək. Deşiyi kipləmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”